Żłobek

Trochę mnie wystraszyłaś. Oli idzie do dwulatków od września, będzie najmłodszy w grupie. Mam nadzieję, że nie będzie zbyt dużo problemów z tą zmianą w naszym życiu.

Też się zastanawiam nad oddaniem córki do żłobka, ale trochę się boję, mam złe wspomnienia... generalnie to nic nie pamiętam, prócz tego, że "ciocie" zamknęły mnie w schowku na leżaki, bo płakałam czy coś, ale to pamiętam... ;/ no i te choroby to też masakra, Eryk nie był, nie musiał, ja byłam w domu albo babcia przyjeżdżała jak chodziłam do pracy, ale teraz znów do pracy trzeba wrócić i nie wiem co to będzie... :(

Jestem za żłobkiem jeśli jest dobre i polecane. U nas w okolicy takiego brak :( czy w żłobku czy w przedszkolu przeprowadzane są chore dzieci i jedno łapie od drugiego. Tak było u Julki w przedszkolu. Dzieci z gorączka czy z wymiotami czekały na rodziców po kilka godzin.

Mnie jako przyszłą nauczycielkę i obecną matkę - nieziemsko wkurza nieodpowiedzialność rodziców. Zupełnie nie zdają sobie oni sprawy z tego jak szybko choroby przenoszą się wśród dzieci. Takie maluchy mają ogromny problem z zachowaniem higieny - kichają na siebie, często mają śpiki po kolana, karmią się itd. Moim zdaniem dziecko zakatarzone nie powinno być przyjmowane do żłobka. Na drugi dzień zazwyczaj już kilkoro dzieci ma katar, a po kilku dniach pół grupy choruje ( bo jednak nieodpowiedzialna osoba postąpiła w taki, a nie inny sposób).
No cóż - wszystko zależy tylko i wyłącznie od organizacji placówki.
Trzymam kciuki za pozytywne rozwiązanie sprawy. :)

Mój mąż na propozycję żłobka postukał się w czoło i wyłuszczył mi takie argumenty, że nie mogłam się nie zgodzić. W rezultacie, gdy odbywałam staż mała była z nianią. Miała codzienny kontakt z dziećmi z osiedla, więc nie traciła na rozwoju, wręcz przeciwnie. Żłobek byłby super, gdyby nie niepoważni rodzice- taka jest prawda, ale w przedszkolu jest bardzo podobnie, tylko dzieci są starsze i odporniejsze (przynajmniej moja).

No to mnie przeraziłaś :P, jestem zmuszona oddac swoją córkę do żłobka bo niestety nie ma się nią kto zaopiekowac, a my oboje musimy pracowac, kurcze ale faktycznie perspektywa zarażających się od siebie dzieci jest straszna, powinni coś z tym zrobic :/

Mój syn chodził do żłobka prywatnego w którym są 3 opiekunki i max 15 dzieci. Miewał różne okresy - najpierw nie chorował przez 4 miesiące, a potem przez następne 4 miał dwa razy w miesiącu anginę. Zrezygnowałam jak urodziła się córka, bo zaczęli razem chorować. I Mati nie chodził do żłobka, a Gabrysia chorowała non-stop przez pół roku.
Teraz Gaba chodzi do tego samego żłobka, są choroby, ale wiem, że to minie. Zresztą nie mam pewności czy to wina żłobka.
Czasami faktycznie zdarzają się chore dzieci, ale to już kwestia decyzji opiekunki czy przyjmie dziecko czy nie. Bywa i tak, że rodzic się ulotni zanim się w żłobku zorientują co jest grane i wtedy szukaj wiatru w polu - dzwonią, dzwonią, a matka nie odbiera. A jak już po kilku godzinach odbierze i obieca, że zaraz przyjedzie to nie zjawia się przez następne 4 godziny.

A ja stoję przed dylematem... Póki co sama nie wiem co wybrać - nianię czy żłobek? Jeszcze mam sporo czasu na decyzję, no ale zobaczymy...

Ja pracowałam w żłobku prywatnym i właśnie także był problem z chorymi dziećmi. Zdarzało się to zadko ale zdarzało.

dlatego ja jestem za niania,dopoki dziecko nie pojdzie do przedszkola. wrocilam do pracy jak synek mial niecale 7 mcy,ale przyznaje,ze dobra niania to skarb i najlepsza taka z zaufanego polecenia.

Od września wracam do pracy i mam duży stres w związku z tym, nie podjęłam jeszcze decyzji: żłobek czy niania. Jeśli chodzi o żłobek, moje koleżanki potwierdzają to, co napisałaś, dzieci chorują a rodzice przyprowadzają je do żłobka i potem to się roznosi. Jest to spory problem :( Trzymam kciuki, żeby u Was sytuacja się unormowała i żeby wszystko było po Waszej myśli.

Jak ja sobie pomyślę, że po macierzyńskim będę musiała oddać młodego do żłobka, to słabo mi się robi. Roczniaczek nie uczy się jeszcze zachowań społecznych, co innego w wieku przedszkolnym... Wolałabym sto razy, żeby został z nianią. Na szczęście żłobek tylko kilka miesięcy a potem babcia zaoferowałą pomoc po przejściu na emeryturę :)

Ja kombinuję jak się da, żeby móc z nim zostać w domu. Nie wyobrażam sobie, że miałby tak ciągle chorować. Szczególnie, że neurolog nam powiedziała, że wcześniaki do 3 roku życia nie powinny być tak narażone na choroby. A co do niani to rozumiem. Ostatnio moja mama zabrała Krzysia na spacer i stwierdziła, że powinna zostać nianią. Pogadała chwilę z dziewczyną. Mamę tak bardzo uderzyło brak czułości. Mama przez całe życie była nauczycielką (w sumie to nadal trochę uczy) i opiekowała się dziećmi sąsiadów. I powiedziała, że rozumie czemu wolałabym żłobek niż nianię. Też uważam, że niania musi mieć wykształcenie pedagogiczne. Tylko to niesie za sobą koszty...

Mój synek do 3 lat był z niaą i kiedy poszedł do przedszkola widzę że jest o wiele lepiej rozwinięty niż jego rówieśnicy (zwłaszcza pod względem mowy, umiejętności liczenia). Cieszę się że przez ten czas był w domu i miał zapewnioną indywidualną opiekę. Widzę jak to procentuje

To smutne co piszesz :( Ja w chwili obecnej nie muszę podejmować takiej decyzji, bo jeszcze zostaję z synem :)
U nas też idą ząbki :( Ciężki czas, bo młody trochę grymasi a ja nie jestem do tego przyzwyczajona. Do tej pory miałam dziecko ideał i nawet przy pierwszych zębach nie było źle...

Współczuję takich przeżyć. Trzeba pod uwagę brać również potrzeby samego dziecka. Jeśli nie jesteśmy zmuszeni by dziecko oddawać trzeba się bacznie przyglądać czy dziecko się nadaje, bo czasem dzieci są naprawdę wrażliwe i taki złobek może wyrządzić więcej krzywdy niż pożytku. Trzymam kciuki by udało Wam się wszystko zorganizować :-)

U nas żłobek jest od lutego. Nie jest źle, jakieś przeziębienia, wymioto wirus. Na razie jesteśmy zadowoleni. Żłobek to jednak jakieś zajęcia/zabawy/pomysły na spędzenie dnia dla dziecka. Dziecko dużo się uczy, obserwuje inne maluszki. Niania to często leniwa baba która tylko porwie się na wyjście na dwór i wł telewizora.

Mój mały najpierw był kilka miesięcy z super nianią (znaleźliśmy ją na portalu), potem poszedł do żłobka (pryw) i zaczął chorować. Zapisany był przez 3 miesiące, chodził przez miesiąc i w tym czasie 2 razy trafił do szpitala. Też zrezygnowaliśmy. Po półtorej roku zaczął stopniowo chodzić do żłobka (pryw) i teraz kontynuuje w przedszkolu. Od kilku miesięcy wyrasta z chorowania.
Muszę jednak przyznać, że w żłobku mu się nudziło, jak skończył to był na niższym poziomie niż grupa, do której dołączył w przedszkolu, do której dzieci chodziły od 2 r.ż.

Wiesz... mój synek miał od 7 m-ca życia nianie, wspaniała mądra i dojrzała kobietę, z którą mamy kontakt po dzis dzień, ale wiem, że takich jak ona mało jest na świecie. W wieku 2 latek i 3 m-cy poszedł już do predszkola, cięzkie to były pierwsze 2 tygodnie. Ale dziś - genialnie :) Nelę chyba do żłopka zapiszę, ale na razie bije się z ta myślą, póki co jakos kombinujemy i jest w domu :)

Trzymam kciuki za znalezienie dobrej niani. faktycznie jak tak ma wyglądać opieka nad dzieckiem w żłobku to lepiej zrezygnowac. Fakt, faktem, że to nie tyle wina dyrekcji co rodziców maluchów..niestety mało odpowiedzialnych..na całe szczęście ten wiek nie trwa wiecznie i potem powinno być już tylko lepiej.